London is the place for me

Get the Flash Player to see this player.

Start video door er op te klikken. Regel het geluid via speakertje rechtsonder video

Traditie:
De Britten houden van traditie. Auto en trein blijven links rijden al rijdt de hele wereld rechts. Dat is voor ons Nederlanders die gewend zijn aan rechts rijden, in het begin uitkijken geblazen bij het oversteken: Eerst naar rechts kijken ipv links of is het nu andersom? De Britten blijven vasthouden aan hun Pond ook al gebruikt heel Europa de Euro. Wat was nu ook al weer de koers t.o.v. de Euro? De taxi's ofwel de blackcabs - die allen gefabriceerd zijn door Morris - zien er uit zoals zij alleen in London uitzien: ouderwets maar nieuw. Dat ouderwetse komt door de hoge motorkap. Voor mensen die last hebben van hun rug, is het een makkelijke in- en uitstapper.

De reis:
 Ik was nog nooit in Engeland geweest. Corrien 37 jaar geleden. Begrijpelijk dat je met allerlei vragen zit zoals kun je hier ook pinnen? Nee je kunt hier niet met je betaalpas afrekenen. Je kunt wel afrekenen met je creditcard. Je kunt met je betaalpas ook geld uit de muur trekken
wij boekten via Expedia, een vlucht naar Heathrow, Londen en een hotel, Hydepark Towers Hotel genaamd - waarom moet ik ineens aan John Clese denken? - op basis van logies in de wijk Bayswater.
Wij kwamen op zondag, rond half acht op Heathrow aan en waren omstreeks 9 uur bij het hotel waar wij onze bagage achterlieten en via Hydepark richting Oxfordstreet liepen. Veel winkels in Oxford Street waren open.

Wat opvalt:
In Londen is al het dienstverlenend personeel, of het nu een buschauffeur is of een kaartjesverkoper, museumsuppoost baliemedewerker, kamermeisje of serveerster, niet autochtoon Brits is. Allen praten met een zwaar accent. Hoofdzakelijk Hindoestaans/Pakistaans, Pools/Russisch. Opvallend vond ik ook dat de buschauffeur met een hindoestaans uiterlijk, niet wist dat Soho een wijk is die aan zijn aanrijroute ligt.
Ander opvallend gegeven aan Londen is het ontbreken van honden en uiteraard hondenpoep. De parken worden dan ook druk voor recreatieve genoegens gebruikt: lekker lui liggen in het gras. Met zijn twee of met een boek. voetballend, trimmend, you name it

Over het eten:
In Bayswater stikt het van de restaurantjes waar je 's ochtends goedkoper kunt ontbijten dan in het hotel wat hiervoor 10 pond per persoon extra rekent. Het restaurant waar wij elke ochtend ontbeten heette "Pret a Manger". Dat betekent zoveel als kant en klare hap. Het is een restaurantketen die ik in Nederland nog niet gezien heb. Het zit er telkens vol mensen van allerlei leeftijden. De aankleding is modern: een beetje loungeachtig en er is natuurlijk free internet access. In de koelkast tref je allerlei sandwiches van goede kwaliteit tussen de 2 en 3 pond. De koffie is er heerlijk of het nu machiato espresso of cappuccino is. Geen laffe bak maar een krachtige lekkere smaak. Volgens de reclame aan de wand worden uitsluitend verse producten gebruikt en dat proef je ook. Met zijn tweeën zijn wij ongeveer 8,5 pond kwijt, wat gelijk staat aan iets meer dan tien euro.
In Nederland zie je niet veel Starbucks koffiehuizen. In Londen kom je ze overal tegen. Wij dronken een frappucino wat inhoudt koffie met chocolade ijs en een grote mop slagroom. Een echte killer.

Attacties:
 De topattractie van London is het British Museum. Het museum herbergt miljoenen historische voorwerpen uit de hele wereld. Het is het mooiste en rijkste museum in zijn soort. Begonnen in 1753, is het British Museum in Londen, ook het oudste museum ter wereld. Het neoklassieke gebouw onderging in 2000 een grootscheepse herstructurering die meer dan 100 miljoen pond kostte. Adembenemend mooi is de glazen overkapping van de binnenhof.. Deze binnenhof is hierdoor het grootste overkapte Europese plein. Het cylindervormige gebouw in het midden van de binnenhof, is de readingroom en huisvestte voor de grote verbouwing The British Library. De Reading Room was niet voor bezichtiging open. Niet getreurd hoogtepuntengenoeg. Een hoogtepunt voor ons was een replica van een poort van Shalmaneser,de zogenaamde Balawat Gate die tot stand kwam onder koning Shalmaneser van Assyri, 860-825voor Christus. Het is een 7 meter hoge cederhouten poort met een koperen beslag. Rijkelijk versierd met relif van oorlogstaferelen.

De eerste avond aten wij in Soho . Volgens Corrien was Soho vroeger een hippieachtige buurt is. Onder andere Carnabystreet ligt er. Dat was in de zestiger jaren van de vorige eeuw de hippe modestraat. Carnabystraat is echter verworden tot een winkelstraat met dure merkkleding zoals hilfiger maar is niet meer hemelbestormend bezig. Opvallend was dat de Pakistaanse buschauffeur nog nooit van Soho had gehoord. Enkele passagiers wisten wel waar wij moesten uitstappen. Uitgestapt vroegen wij vroegen aan twee vrouwen met een kinderwagen de weg naar Soho. De vrouwen deden ons meteen een Indiaas restaurant aan de hand: Massala Zone in 9 Marshall St. Het restaurant was ruim en goed gevuld met gasten. Wij lieten ons adviseren door de serveerster en bestelden Een thalisschotel met lamsvlees. Lekker pittig, dat Indiaas eten. Vergezeld van een glas cola met massalakruiden. Apart maar wel lekker

11-5-2009 Dag 2 maandag, brachten wij een bezoek aan Tate Modern: museum voor hedendaagse kunst en daarna aan Harrods het beroemde warenhuis.
We reisden naar metrostation Mansion House en staken toen via the Millennium Bridge de Thames over naar Tate Modern dat gevestigd is in een voormalige somber ogende elektriciteitscentrale. Vanaf de Millenium Bridge heb je een goed zicht op St Pauls Cathedral en in de verte zie je de beroemde Tower Bridge.
Tate Modern is net als veel musea in Londen gratis toegankelijk. In tegenstelling tot het British Museum mag je er niet filmen of foto's maken. Bij binnenkomst verdrink je in de gigantische leegte van de turbine hal. Ooit een industrieel hoogstandje nu een ready made art. De kunst vond ik minder indrukwekkend. Uiteraard Picasso, Modigliano Monet, Andy Warhol, Paul Mccarthy Roy Liechtenstein etc. Op de bovenste verdieping is een bar en kijk je door grote ramen neer op Thames en de oever met de wijken Chelsea, Knightsbridge, Victoria en St James.

In Londen moet je natuurlijk ook naar Harrods Harrods is een supergroot warenhuis en nog meer super de luxe spullen. Je kent ze van de TV Versace, Hugo Boss, Louis Vuton etc. Toen wij er rondliepen viel mij het grote aantal personeelsleden en het geringe aantal klanten op. Misschien lag het aan de dag of misschien de credietcrisis? De eigenaar heet Alfayed en zijn zoon kennen wij van zijn relatie met lady Di. In het warenhuis tref je bronzen sculptuur van het paar zien dat in augustus 1997 tragisch om het leven kwam.

In Soho aten wij in een trendy restaurant:in Wardourstreet "Slug and Lettuce"(slak en sla) - ook al een keten; in Londen alleen heb je er al liefst 5 - waar allerlei jonge mensen, voornamelijk coctails van allerlei aard kwamen drinken. Corrien had op een bord voor het restaurant gelezen dat er op maandag 50 % korting was. Corrien nam een Coctail die naar zuurtjes smaakte, waar onder andere smirnof en red bull in zat. Ik een een groot glas Heineken. Wanneer je in Engeland bent moet je natuurlijk ook "fish and chips" eten. Dat kon ook in "Slug and Letuce" en was prima van kwaliteit. De vis was groot en krokant gebakken. De chips werden vergezeld van erwten. Wij konden kiezen uit mashed (nog net niet tot pap gekookt) of gewone erwten. Het werden gewone erwten. Corrien had goed zicht op een man van mijn leeftijd die een vrouw van omstreeks 25 trachtte te versieren. Dat werd al wat moeilijker toen haar vriendin binnenkwam. De kerel plakte er echter nog aan toen wij de zaak verlieten.

De Londense metro , Underground of Tube is oud en wijdvertakt. Je weg vinden is betrekkelijk makkelijk. Bovendien krijg je veel hulp van personeel of andere mensen die gebruik van de metro maken. De Londense metro is warm. Vaak zit je als sardienen in een blik opeengepakt. Het stinkt er. Alhoewel treinstellen en ook stations goed schoongemaakt worden. Het tocht er als de ziekte. Het Systeem van de chipkaart hebben de Britten ingevoerd alhoewel het niet veilig is. Het werkt echter handig. De kaart wordt Oysterkaart genoemd. Je houdt de Oyster kaart voor de lezer en open gaat het poortje. De Oysterkaart moet bij het verlaten van de metro weer gescand worden. Bij de bussen hoeft de kaart alleen bij binnenkomst gescand te worden. Wij namen een kaart van 23 pond 3 pond voor de kaart zelf en 20 pond voor de 4 dagen dat wij er in Londen gebruik van maken.

12-05-09, Dag 3, dinsdag is al weer voorbij en de foto's bekeken. Vanochtend voor de tweede keer ontbeten in Pret a manger:

De dinsdag gingen wij naar the National Gallery aan de Trafalgar Square. In dit wederom zeer imposante gebouw aan de al even imposante Trafalgar Square kun je schilderijen van 1200 tot 1900. De grote namen en werken ontbreken Botticelli, Carravagio, Titiaan, Velasques, Rubens, en Michelangelo ontbreken natuurlijk niet. Wij vinden uiteraard de Nederlandse meesters Rembrandt, Vermeer en van van Gogh boven alles uitsteken. Het schilderij wat mij onverwacht ontroerde was het overbekende tarweveld met cipressen van van Gogh. Een van de zalen had de ABN-AMRO als sponsor. Ons belastinggeld wordt dus door die Engelsen knap besteed. Corrien had veel last van haar rug. Het gedrentel in het museum verbeterde dat niet. Na het museum hebben wij rondgekeken op Trafalgarsquare. Het plein is vernoemd naar een belangrijke zeeslag van de Britten tegen een vloot van Spanjaarden en de Fransen van Napoleon. De Britten onder leiding van Horatio Nelson wonnen deze zeeslag De Britten vestigden hiermee hun hegemonie over de wereldzeeën die hierna tot ver in de twintigste eeuw zou duren. Nelson die sneuvelde bij deze zeeslag wordt op Trafalgarsquare geerd met een standbeeld dat op een voetstuk van wel 30 meter hoog staat. De naam van zijn schip The Victory leeft voort in de naam van een van de metrolijnen van Londen die ook Victory genoemd is.

Zijn zijn wij via de de Charing Cross Road naar Soho gewandeld om gebak te gaan eten in Patisserie Compton street. Een lekker stukje dat bij Corrien wat rouw op de maag viel. Hierna zijn wij weer richting Trafalgarsquare gelopen. Hierna richting Big Ben, Downingstreet 10 De house of Parliament, House of Arms, West Minster Abbey. Allemaal heel mooi drommen toeristen. Een demonstratie van Tamils voor de Tamil Tigers.De demostratie ging gepaard met tromgeroffel en allerlei yels. De groep van ongeveer 500 Tamils werd bijna door evenveel politieagenten gadegeslagen vanachter stevige dranghekken. De toeristen en het verkeer besteden weinig aandacht aan de demonstratie. Bij de Tamils zelf werd behalve geroepen etc ook gezellig samen een of andere curry gegeten, wat het karakter van de demonstratie meteen iets heel gemoedelijks en reunieachtigs gaf. Corrien snuffelde hierna nog wat rond in twee souvenirwinkels en paste paarse schoenen met heel hoge hakken.

Hierna zijn wij weer richting Soho gelopen maar door niet goed opletten ver van de route afgedwaald onderweg hebben wij in een gezellige pub een Guiness gedronken. Het was er gezellig druk met locals. Via wat raadplegen van kaart hebben wij uiteindelijk de weg naar Soho gevonden en hebben bij Little Wu in Cinatown gegeten. Lekker maar daarna waren wij beiden aan de diaree.

Op de weg terug naar de bus zagen wij nog een trendy yoghurtijsbar: Snog geheten. Het wegwerken van een bak yoghurtijs met een topping van dadels in mijn geval en bij Corrien brownies, heet "snoggen" en was nog een stevige klus.

13-05-09

Vandaag naar de Camden Lock MarketCamdenlock van Camden Town geweest. Het is een gigantisch complex van permanente stalletjesCamdenlock. Voornamelijk kleding en sierraden. Corrien kon haar hartje ophalen. De stalletjesCamdenlock worden bestierd door hippe jonge mensen van all over the world. Iedereen die van shoppen houdt kan hier makkelijk een dag of wat doorbrengen. Er wordt nog steeds gerenoveerd in Camden Market.Camdenlock

Rond half drie in de middag hebben wij The Tube naar The Natural History Museum genomen. Ik heb nog nooit zoveel opgezette beesten bij elkaar gezien. Indrukwekkend is de verzameling dinosauriërs. En de op schaal nagemaakte blauwe Walvis. Verder kun je nog een nagebootste eartquake beleven. Hierna was de tijd te kort om nog naar het Science Museum te gaan en zijn wij een kaasplankje gaan nuttigen van exclusieve Franse kazen inclusief wijn. Hadden wij maar van tevoren naar de prijs gevraagd Want 20 pond vonden wij toch wat veel temeer omdat wij hier waarschijnlijk het cadeautje voor Roel achtergelaten. Wij hebben de vakantie in Londen besloten met fish and chips in een pub.