Jij bent mijn onvergetelijke liefde
- Gegevens
- Gemaakt op dinsdag 06 mei 2025 22:56
- Laatst bijgewerkt op dinsdag 06 mei 2025 23:15
- Gepubliceerd op dinsdag 06 mei 2025 22:56
- Hits: 102
“La plus belle histoire d’amour c’est vous” uit 1965 van Barbara Jij bent mijn onvergetelijke liefde Van het heel ver weg, komt zij bij mij terug
De schaduw van mijn eerste liefde
Van nog verder weg ontmoetten onze zielen
De tijd van eerste hartensmart
Ik was zeventien
Vroegrijp spontaan en
stoutmoedig was ik niet
Vol onhandige ontwakende jeugdliefde
Rijp voor de wonden der ontvlamde liefde
Sinds die lang geleden tijd weet ik
Dat ik had moeten zeggen: "ik heb je lief"
Jij, mijn onvergetelijke liefde Het is waar, ik was nog vol twijfel
en bladerde in de liefde
zonder haar te lezen en te kennen
Het is waar, ik was nog vol twijfel
en liefdeskrijgers
volgden elkaar op in een oogwenk
Hun gezichten snellen voorbij
maar jouw beeld blijft
Mijn hart was toen al open en onbeschermd
Hoeveel ervaring ik sindsdien heb
en hoeveel liefdeskrijgers er nog komen
Jij bent mijn onvergetelijke liefde Het was een lange weg
Die tot jou leidde
Die lange weg
ging ik met een onnozel hart
De decemberwind
bevroor mijn nek
Ach wat doet december ertoe?
op weg naar jou
Het was een lange weg
Maar ik volgde hem, die weg
Die ene, die naar jou leidt
En het is geen meineed
Als ik je vanavond zweer
Dat ik deze weg naar jou op mijn knieën zou zijn gegaan
De vele anderen zullen nodig zijn geweest
Misschien ben ik een trage leerling
en moest het eerst winter zijn en sneeuwen op mijn nek
om in beweging te komen
Mijn verlegenheid te overwinnen en hardop te zeggen
Jij bent mijn onvergetelijke liefde Maar ondanks winter en herfst
Nacht, dag en iedereen
ontmoette ik ooit jouw ziel
en verloor jij je vertrouwen
Plotseling bevangt me een diep verlangen
God wat heb ik je nodig
De duivel heeft je weggevoerd
Anderen openden mijn deuren
Geluk voerde me ver weg van jou
Ja ik werd je ontrouw
Maar je komt hoe dan ook terug
Jij mijn onvergetelijke liefde Ik vergoot mijn tranen Nu weet ik hoe heerlijk
Oh wat was het heerlijk
die eerste glimlach van jou Er kwamen tranen
die jij veroorzaakte
Luddevudduh Weet je nog?
Het was een avond in september
Je was gekomen om op me te wachten
Herinner je nog waar?
Je lachte niet
Jij wilde verder zonder mij Toen begreep ik het ineens
Ik was klaar om op reis te gaan
Mij bagage woog loodzwaar
Wij waren niet meer samen Wat we er ook over kunnen zeggen
Dat wat ik je had willen vertellen
Is in dit gedicht voor jou Wat we er ook over kunnen zeggen
Ik ben tot hier gekomen om het je te vertellen
jij: mijn onvergetelijke liefde 2025-05-05
Moineau Domestique Chanson
Ma plus belle histoire d'amour c'est vous Du plus loin, que me revienne
L'ombre de mes amours anciennes
Du plus loin, du premier rendez-vous
Du temps des premières peines
Lors, j'avais quinze ans, à peine
Cœur tout blanc et griffes aux genoux
Que ce furent, j'étais précoce
De tendres amours de gosse
Ou les morsures d'un amour fou
Du plus loin qu'il m'en souvienne
Si depuis, j'ai dit "je t'aime"
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous C'est vrai, je ne fus pas sage
Et j'ai tourné bien des pages
Sans les lire, blanches, et puis rien dessus
C'est vrai, je ne fus pas sage
Et mes guerriers de passage
À peine vus, déjà disparus
Mais à travers leur visage
C'était déjà votre image
C'était vous déjà et le cœur nu
Je refaisais mes bagages
Et poursuivais mon mirage
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous Sur la longue route
Qui menait vers vous
Sur la longue route
J'allais le cœur fou
Le vent de décembre
Me gelait au cou
Qu'importait décembre
Si c'était pour vous
Elle fut longue la route
Mais je l'ai faite, la route
Celle-là, qui menait jusqu'à vous
Et je ne suis pas parjure
Si ce soir, je vous jure
Que pour vous je l'eus faite à genoux
Il en eut fallu bien d'autres
Que quelques mauvais apôtres
Que l'hiver ou la neige à mon cou
Pour que je perde patience
Et j'ai calmé ma violence
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous Mais tant d'hiver et d'automne
De nuit, de jour et personne
Vous n'étiez jamais au rendez-vous
Et de vous, perdant courage
Soudain, me prenait la rage
Mon Dieu, que j'avais besoin de vous
Que le Diable vous emporte
D'autres m'ont ouvert la porte
Heureuse, je m'en allais loin de vous
Oui, je vous fus infidèle
Mais vous revenez quand même
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous J'ai pleuré mes larmes
Mais qu'il me fut doux
Oh, qu'il me fut doux
Ce premier sourire de vous
Et pour une larme
Qui venait de vous
J'ai pleuré d'amour
Vous souvenez-vous?
Ce fut, un soir, en septembre
Vous étiez venus m'attendre
Ici même, vous en souvenez-vous?
À vous regarder sourire
À vous aimer, sans rien dire
C'est là que j'ai compris, tout à coup
J'avais fini mon voyage
Et j'ai posé mes bagages
Vous étiez venus au rendez-vous
Qu'importe ce qu'on peut en dire
Je tenais à vous le dire
Ce soir je vous remercie de vous
Qu'importe ce qu'on peut en dire
Je suis venue pour vous dire
Ma plus belle histoire d'amour, c'est vous Barbara: 1965